Negotinska gimnazija
| Negotinska gimnazija | |
|---|---|
 Negotinska gimnazija | |
| Tip | Državna škola |
| Osnovana | 1839. |
| Lokacija | Hajduk Veljkova 3, Negotin  SrbijaNegotin |
| Država | Republika Srbija |
| Direktor | Dragana Nisić |
| Veb-sajt | Negotinska gimnazija |
Negotinska gimnazija, osnovana 1839, godine jedina je gimnazija u Negotinu i jedna od najstarijih gimnazija u Srbiji.
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Negotinska gimnazija nastavlja tradiciju školovanja Polugimnazije u Negotinu (dvogodišnja Glavna škola) koja je počela sa radom 10. septembra 1839. godine odlukom Državnog saveta i potvrdom Namesništva Knjaza Srpskog o preseljenju Zaječarske polugimnazije (Glavne škole) u Negotin.[1][2] Na osnovu predloga Ministarstava pravosuđa i prosvete od 29. avgusta 1839. godine doneta je odluka da se Zaječarska polugimnazija preseli u Negotin, a već 10. septembra Polugimnazija u Negotinu počinje sa radom. Za prvog profesora imenovan je Isak Oblučarević, dotadašnji profesor polugimnazije u Zaječaru. [3]
U prve tri godine rada profesori su predavali po Nastavnom planu za gimnaziju i polugimnazije od 8. oktobra 1838. godine. Učenici su u prvom razredu izučavali predmete: Srpska gramatika do sintaksisa, Vsvemirna istorija stara, Zemljoopisanije matematičesko i ponaosob Serbije, iz Jestestvene istorije carstva životinja, iz Čislenice od početka ne i naimenovana čisla do razbijenija (zaključitelno), Upražnenija slavenskog jezika i Nemački jezik. U drugom razredu učili su se sledeći predmeti: Srpski sintaksis (prvo tečenije), Početak slavenske gramatike (drugo tečenije), Auktor za etimologičesko analiziranje, Vsemirna istorija srednja, iz Zemljoopisanija vostuplenije u zemljopisanije i iz političeskoga o Evropi, iz Jestestvene istorije carstvo rastenija i iskopaemi, iz Čislenice od razbijanja do pravila trojnog prostog (zaključitelno) i Nemački jezik. [4]
Sve do 1844. Glavna škola imala je dve gramatikalne klase, odnosno dva razreda. Sistematska nastava počinje od 1844. objavljivanjem "Ustrojenja javnog učilišnog nastavlenija". Prema popisu iz 1847. u tri razreda bilo je upisano 27 učenika, od čega u prvom 10, u drugom 12, a u trećem samo 5. Već 1854. broj učenika je povećan na 52. [5]
Godine 1860. došlo je do ukidanja Negotinske gimnazije, kada je vraćena u Zaječar, da bi 1867. godine bila ponovo preseljena u Negotin. Zidanje nove zgrade završeno je 1898. godine, pa je do 1902. godine radila kao privatna, a od 1902. do 1915. godine kao državna nepotpuna (šestogodišnja) polugimnazija. U vreme balkanskih ratova (1912 — 1913) i prvog svetskog rata (1915 — 1918) nastava se u gimnaziji izvodila na bugarskom jeziku.
Obnova rada Negotinske šestorazredne gimnazije usledila je odmah posle oslobođenja od bugarske okupacije, a od 1920. godine Negotinska gimnazija je postala potpuna (osmorazredna), da bi od školske 1929/30. godine bila državna realna gimnazija. Dogradnja dva krila zgrade završena je 1930. godine, pa su na taj način dobijene dve sale: svečana i fiskulturna i šest učionica.
Uoči i u toku drugog svetskog rata Gimnazija je radila u pogoršanim uslovima, a u toku rata bila je dosta oštećena. Teški uslovi rada u Negotinskoj gimnaziji bili su i u prvih deset godina od oslobođenja Negotina.
Obrazovno-vaspitni rad[uredi | uredi izvor]
U svom obrazovno-vaspitnom radu, Negotinska gimnazija je radila po planovima i programima koji su se često menjali. Tako su, u periodu od 1955. do školske 1979/80. godine, izvršene dve reforme školskog sistema (1960. sa korekcijom 1965. godine i radikalna reforma 1976. godine sa prelaskom na srednje usmereno obrazovanje od školske 1977/78. godine).
Radi uspešnosti sprovođenja nastavnog plana i programa, u Negotinu je 1978. godine formiran Obrazovni centar „12. septembar” sastavljen od tri negotinske srednje škole: Gimnazije „Predrag Kostić”, Poljoprivredne škole „Rajko Bosnić” i Mašinsko-elektrotehničke škole „Ivo Lola Ribar”.
Navedeni Obrazovni centar rasformormiran je 1990. godine. U međuvremenu, 1986. godine donet je novi nastavni plan i program za škole srednjeg usmerenog obrazovanja sa kojim je predviđeno usmerenje od prvog razreda, a ne od trećeg kao do tada, i Gimnazija je dobila tri struke: prirodno-matematičku, ekonomsko-komercijalnu i hemijsko-tehnološku.
Zbog potrebe povećanja školskog prostora, školska zgrada je dograđena i dobila sadašnji izgled. Školske 1990/91. godine, posle četrnaest godina prekida, Gimnazija u Negotinu ponovo je upisala učenike koji će se školovati po gimnazijskim programima: po dva odeljenja društveno-jezičkog i prirodno-matematičkog smera.
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
Za dugogodišnji uspešan rad, Negotinska gimnazija je dobila visoka priznanja:
- 1939. Kraljev orden Svetog Save I reda,
- 1969. Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom,
- 1974. Septembarska nagrada grada Negotina,
- 2002. Orden Svetog Save (Ministarstvo prosvete RS).
- 2020. Majska nagrada opštine Negotin
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Petar Mišić
- Nikola Pašić
- Đorđe Stanojević
- Stevan Stojanović Mokranjac
- Branko Vukosavljević
- Sima Lozanić
- Siniša Stanković
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Negotinska gimnazija”. Edukacija. Pristupljeno 30. 1. 2022.
- ^ „Negotinska gimnazija otvara vrata za 182. generaciju budućih đaka”. NG portal. Pristupljeno 30. 1. 2022.
- ^ Plavšić, Nikola (1989). Negotinska gimnazija 1839 - 1989; Gimnazija od 1839. do 1918. Negotin: Gimnazija "Predrag Kostić". str. 24.
- ^ Plavšić, Nikola (1989). Negotinska gimnazija 1839 - 1989; Gimnazija od 1839. do 1918. Negotin: Gimnazija "Predrag Kostić". str. 26.
- ^ Stanojević, Tihomir (1972). Negotin i Krajina od prvih tragova do 1858. godine. Negotin: Zajednica kulture SO Negotin - Novinska ustanova "Timok". str. 189.
