Ljubiša Đidić
| Ljubiša Đidić | |
|---|---|
 Đidić 2008. godine | |
| Lični podaci | |
| Nadimak | Bata |
| Datum rođenja | 1937. |
| Mesto rođenja | Kraljevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Državljanstvo | SFRJ → Srbija |
| Nacionalnost | Srbin |
| Obrazovanje | Gimnazija Kruševac |
| Univerzitet | Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu |
| Zanimanje | književnik |
Ljubiša Đidić (Kraljevo, 1937) jeste jugoslovenski i srpski pesnik, prozni pisac, književni i likovni kritičar, esejist i putopisac. Živi i radi u Kruševcu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Završio je Kruševačku gimnaziju i Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu. Magistarske studije slušao je u Ljubljani.
Objavio zbirke pesama među kojima su Podignute ruke (1965), Severnjača nad Bagdalom (1986), Prometejeva činija (1984), Pakao za dnevnu upotrebu (1993) i Srčani udar (2019). Pisao je putopise među kojima su Čudesna Kina, i Pod južnim krstom — Latinska Amerika; romane Dnevnik za Teu, Skraćenice i zbirke pesama za decu.
Priredio je nekoliko antologija: Dogodilo se u Kruševcu, Kruševačka rozeta, Srpska kuća — pesnici o Krfu, Vidu i Zejtinliku (dvojezično srpsko-grčki), Beskrajni plavi krug — pedeset godina modernog srpskog pesništva i Hilandar u srpskom pesništvu. Zastupljen je u više antologija srpske poezije, kao i u antologijama na švedskom,ruskom, engleskom, slovenačkom, španskom, makedonskom. Njegove knjige objavljene su na grčkom, francuskom, rumunskom, ruskom, španskom i makedonskom jeziku a sam je preveo desetak knjiga sa slovenačkog.
Bio je dugogodišnji direktor i urednik časopisa Bagdala.[1]
Osnivač je brojnih manifestacija među kojima su Belovodska rozeta, Kozniku u pohode i Kosovska galerija. Takođe, jedan je od osnivača kruševačke Filozofsko-književne škole.[2]
Bio je učesnik Struških večeri poezije kada se 1966. dogodila tragedija na Ohridskom jezeru u kojoj su stradali Blažo Šćepanović i Lazar Vučković.[traži se izvor]
Đidić je predsednik Odbora za obnovu manastira Milentija.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Dobitnik je brojnih nagrada, među kojima su:
- Oktobarska nagrada grada Kruševca
- Nagrada „Rasinski cvet”,
- Nagrada Zmajevih dečjih igara, 1997.
- Nagrada „Zlatni prsten despota Stefana Lazarevića”, 2008.
- Vukova nagrada, 2010.
- Nagrada „Pero despota Stefana Lazarevića”, 2013.
- Svetosavska nagrada grada Kruševca, za 2022.[3]
Dela[uredi | uredi izvor]
Zbirke pesama:
- Podignute ruke (1965)
- Nagrizen prsten (1969)
- Prolistalo koplje (1971)
- Svrake vole sjajne stvari (1975)
- Gorionik (1978)
- Severnjača nad Bagdalom (1986)
- Prometejeva činija (1984)
- Pakao za dnevnu upotrebu (1993)
- Srčani udar (2019)
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Ljubiša Đidić”. www.rts.rs. Pristupljeno 2022-06-09.
- ^ „Članovi saveta škole”. Filozofsko-književna škola (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-06-09.
- ^ „Ljubiša Bata Đidić: Izuzetna čast kad vam grad u kome živite i stvarate dodeli priznanje u duhu Svetosavlja | RTK”. www.rtk.rs. Pristupljeno 2022-06-09.
