001.)
Sve što sam postavio na svoj profil vikipedijskog naloga i što je u skladu sa propisima i pravilima ovoga veb-sajta i sa pravnim, državnim i prirodnim zakonima, neka piše na istom. Sve što sam napisao na profilu svog vikipedijskog naloga, smatram da je bilo neophodno da napišem.
Vlasnik ovog vikipedijskog naloga o svom članstvu i radu na Vikipediji.[uredi | uredi izvor]
Kao neko ko voli čitati i zavisan je u nekoj izvesnoj meri od znanja i proširivanja istog, postao sam član vikipedije. Član sam iste postao, da bih prvenstveno stvarao nove stranice, kad i koliko želim, hoću i mogu, pisajući ih pravopisno i gramatički gotovo idealno ispravno, što konciznije i preciznije se izražavajući, oslanjajući se pre svega na izvore i logiku. I da bih izmenjivao, zamenjivao i dopunjavao trenutne izvore i ispravljao pravopisne, gramatičke i činjenične greške i iznosio svoje stavove u vezi raznih tema, oblikovao i usavršavao iste.
Razni stavovi vlasnika ovog vikipedijskog naloga.[uredi | uredi izvor]
Nacionalnost — Nacionalnost ili narodnost je prirođena ili stečena (asimilacijom) pripadnost nekoj naciji ili narodu. Nacionalna pripadnost nekoga, nužno ne znači da je taj neko i pripadnik neke unapred predodređene konfesije, jer je pripadnik te neke nacije. Isto tako, lična imena ne određuju ničiju ni nacionalnost, a često ni konfesiju. Ako se neko zove Aleksandar, nužno ne znači da je Grk, ako se neko zove Luka, nužno ne znači da je Italijan, ako se neko zove Muhamed, nužno ne znači da je Arapin, ako se neko zove Abraham, nužno ne znači da je Jevrej. Međutim treba znati da postoje i razne narodne verzije raznih usvojenih stranih imena, poput Skendera, turskog Aleksandra, Ibrahima, arapskog Abrahama i sl.
Etnonimi, endonimi, egzonimi i toponimi — Etnonimi su imena naciona ili etnosa tj. nacija odnosno naroda. Endonimi su imena nacija ili naroda kojima narodi sami sebe nazivaju i endonimi kao takvi su jednaki etnonimima, dok su egzonimi i toponimi dijametralno suprotni opoziti etnonimima i egzonimima. Egzonimi su često pogrdni pa i vulgarni nazivi naroda kojima ih zovu drugi narodi i nijedan nacionalno i politički zreo narod ne usvaja egzonime i toponime za etnonime, jer samo robovi nose imena koja im gospodari daju. Bili nacionalni ili internacionalni, toponimi su pokrajinska imena naroda, koji živi u raznim geografskim naseljima i to: državnim ili geografskim pokrajinama — teritorijama ili oblastima, autonomnim oblastima ili pokrajinama, okruzima, gradovima, selima, planinama i šumama, svuda gde narod može živeti.
Nacionalizam — Velika, jaka, istinska i racionalna ljubav prema svojoj naciji, veliko, snažno i bezrezervno rodoljublje i ponos zbog pripadnosti svojoj naciji. Nacionalizam je patriotizam, a često i nacionalni egoizam na jeziku politike. Nacistička Nemačka i Fašistička Italija su zloupotrebljavanjem termina nacionalizam, isti omrzla u svetu i zahvaljujući komunističkoj populističkoj demagogiji, isti je dobio neka, gotovo negativna značenja, koja zapravo pripadaju terminima: rasizam, nacizam, fašizam, populizam, šovinizam i separatizam. Ukratko, Đuzepe Macini je bio nacionalista, a Adolf Hitler — rasista i nacista.
Denacionalizacija — Selektivno ili neselektivno ograničavanje i umanjivanje ili potpuno nacionalno obezličavanje nekog naroda marginalizovanjem, odbacivanjem i odstranjivanjem izvesnih segmenata istorije, kulture, jezika, konfesije, državne samobitnosti i umanjivanjem državne ekonomije i državne teritorije nekog naroda.
Termini o političkim i državnim uređenjima, ideologijama i društvenim poretku.
Diktatura — Nedemokratski režim, nedemokratskog sistema, bilo da je monarhističkog ili republikanskog državnog uređenja. Ako je monarhističkog uređenja, to je država apsolutističkog, nacionalističkog konzervativističkog ili teokratskog režima, bilo da je ustavna monarhija ili ne. Ako je republičkog uređenja, to je država totalitar-apsolutističkog fašističkog ili komunističkog režima. Diktatorskim režimima u državama vladaju diktatori uz svoju oligarhijsku vladajuću elitu i masovni birokratski i represivni aparat.
Apsolutizam — Novovekovni političko-ideološki stav koji u monarhističkim režimima zagovara vladarsko posedovanje svake moguće i neograničene moći, da je vladar živi bog na zemlji, da su njegovi postupci božija volja i da vladar nikome, do samog boga, nije odgovoran za svoje postupke. Apsolutistički monarsi vladaju uz svoju oligarhijsku aristokratsku elitu, vladarski establišment i birokratski i represivni aparat. Začetnikom apsolutizma se punim pravom mogu smatrati kralj Engleske, Henri II Tjudor (1491—1547) i kralj Španije Filip Habzburg (1527—1598). Apsolutizam kao politička ideja i ideološki stav proistekla je iz starovekovnog principata i dominata i srednjevekovnog Božanskog prava vladara, a apsolutističke monarhije u savremenom dobu zamenile su totalitarno-apsolutističke fašističke i komunističke diktature. Apsolutistička epoha je trajala od 1509. godine, kada je engleski kralj Henri II Tjudor došao na vlast, do 1789. godine, kada je doneta Deklaracija o pravima čoveka i građanina i kad je apsolutizam zamenio monarhistički prosvećeni apsolutizam i republikanski totalitar-apsolutizam.
Prosvećeni apsolutizam — Politički stav da državom treba vladati inteligentan, obrazovan, pošten i dobronameran vladar koji će činiti sve za dobro naroda. Začetnikom prosvećenog apsolutizma se punim pravom može smatrati kralj Prusije, Fridrih II Hoencoleren (1712—1786).
Fašizam — Desničarska, populistička ideologija koja zagovara revolucijsku promenu društvenog poretka i režima, jednopartijski, autoritativni, totalitarno-apsolutistički režim u državi, kolektivističku, korporativnu državu kapitalističkog poretka, kojom vlada isključivo jedna masovna politička partija, koja ima svoju stranačku vojsku i policiju, na čelu sa inokosnim totalitarno-apsolutističkim diktatorom kao šefom partije i države.
Komunizam — Levičarska, populistička ideologija koja zagovara revolucijsku promenu društvenog poretka i režima, jednopartijski, autoritativni, totalitarno-apsolutistički režim u državi, kolektivističku, korporativnu državu socijalističkog poretka, kojom vlada isključivo jedna masovna politička partija, koja ima svoju stranačku vojsku i policiju, na čelu sa inokosnim totalitarno-apsolutističkim diktatorom kao šefom partije i države.
Demokratija — Politički državni sistem u kom žitelji države mogu slobodno svojom voljom, pameću i po svojoj savesti glasati na izborima, birati i izabrati svoje kandidate za državnike i lokalne čelnike, koji su dužni slušati i izvršavati narodnu volju, za opšte dobro države i naroda, svih svojih sužitelja, a ne samo svojih birača i političke snage u skupštini. Demokratija je državni sistem vlasti u kom postoji zdrava i alternativna politička konkurencija i opozicija i u kom žitelji imaju pravo na slobodan izbor političke opcije.
Kapitalizam — Politički stav, a kasnije i društveni poredak koji zagovara punu demokratiju i slobodu, jednaku državnu i privatnu svojinu, bolje socijalne životne uslove srednje klase i najsiromašnijih i jednake šanse najpreduzimljivijim i najmaštovitijim članovima društva da se ostvare kao preduzetnici i da se potencijalno obogate.
Socijalizam — Politički stav, a kasnije i društveni poredak koji zagovara republikansko državno uređenje, većinom državnu svojinu, besklasno društvo, jednaku i ograničenu privatnu svojinu za sve i bolje socijalne životne uslove.
Termini o političkim stavovima.
Ideologija — Politički planovi i programi političkih partija sastavljeni od skupa političkih stavova koji zagovaraju neki režim i uspostavljanje istog.
Totalitarizam — Političko-ideološki stav sveobuhvatnog prožimanja svih životnih oblasti i svakodnevnog života, fašističkim i komunističkim ideologijama i njihovim ideološkim pseudokulturama.
Šovinizam — Politički stav superiornosti i samobitnosti jednih u odnosu na druge, egoizma, antipatije pa i mizantropije. Deli se na nacionalni, verski, politički, klasni, polni itd.
Separatizam — Izdvajanje neke države iz neke višenacionalne državne federacije ili konfederacije, radi istupanja iz iste. Može se podeliti na rasni, nacionalni, verski, politički itd. Autoseparatizam je kada deo nekog naroda iz nekog regiona, taj neki teritorijalni deo neke države izdvaja i teži odvajanju, otcepljenju od svoje matice, matične države. Može se podeliti na nacionalni, politički, verski itd.
Kolonijalizam — Političko-ideološki stav koji zagovara svaki vid osvajanja drugih država ili pojedinih teritorija drugih država, a samim tim i naroda, vladanje istim i držanje istih potčinjenim zajedno sa narodom koji živi na tim prostorima i besplatno korišćenje svih mogućih i raspoloživih resursa tih država i teritorija. Doba kolonijalizma se završilo završetkom novog veka i dolaskom savremenog doba, po završetku Prvog Svetskog rata, 1918. godine.
Neokolonijalizam — Neokolonijalizam ili savremeni kolonijalizam je politički stav koji zagovara bilo koji de fakto vazalni odnos jedne neke države prema drugoj nekoj državi ili savezu država, a da pritom vazalna država deluje u javnosti kao de jure i de fakto suverena država. Doba kolonijalizma otišlo je u istoriju završetkom novog veka i dolaskom savremenog doba, po završetku Prvog Svetskog rata, 1918. godine i od tada do današnjih dana postoji neokolonijalizam.
Globalizam — Nadnacionalni, totalitarni imperijalizam i neokolonijalizam kojim velike sile žele da drže pod svojim političkim i kulturnim uticajem i kontrolom druge narode koje bi ekonomski iscrpljivali i nacionalno ili bar kulturološki asimilovali.
Iredentizam — Politički stav koji zagovara promenu državnih granica. Deli se na pozitivan, rodoljubivog, ujediniteljskog ili oslobodilačkog karaktera, koji opravdano teže ujedinjenju jednog nekog naroda u jednu svoju matičnu državu i otadžbinu i na negativan, osvajačkog karaktera, kada neki narod neopravdano pretenduje na tuđe teritorije susednih država.
Sekularizam — Stav koji zastupa konfesijsku toleranciju, da države ne trebaju imati svoje zvanične državne konfesije, da države trebaju poštovati manjinske konfesije i da konfesije ne trebaju prožimati baš sve oblasti života i pore društva i biti sveprisutne u svakodnevnom životu.
Genocid — Potpuno ili delimično, selektivno ili neselektivno ubijanje pripadnika ili dela pripadnika drugih ili istih rasa, drugih nacija ili konfesija.
Feminizam — Politički stav koji zagovara davanja i definisanje svih mogućih prava žena, branjenje svih kulturnih, socijalnih, političkih i ekonomskih prava žena i izjednačavanja žena sa muškarcima kao punopravnim i ravnopravnim pripadnicama društva.
Militarizam — Politički stav koji zagovara osnaživanje, modernizovanja i reformisanja vojske zarad očuvanja državnog i narodnog jedinstva i bezbednosti. Deli se na defanzivni ili braniteljski i ofanzivni ili napadački.
Asimilacija — Nacionalno i kulturno stapanje jednog nekog naroda u drugi neki narod i integralno postajanje deo tog nekog drugog naroda.
Autoritarnost — Stav koji zagovara nametanje autoriteta vladajuće i vodeće klase običnom narodu u mnogim nedemokratskim ili poludemokratskim režimima ili starijih, moćnijih, jačih, bitnijih i većih, mlađim, nemoćnijim, slabijim, manje bitnijim i manjim i poštovanje i slušanje autoriteta i pokoravanje istima, makar oni bili autoriteti bez pravih razloga ili vrednosti.
Etničko čišćenje — Proterivanje, nasilna asimilacija, često i ubijanje drugih manjinskih naroda sa prostora neke države.
Populizam — Širenje političkih demagogija u izvesnoj meri nepristrasnih i manipulativnih kojom političari pomalo manipulativno zarad svojih koristi, svojim političkim stavovima pridobijaju ili odbijaju mnoge mase različitih klasa.
Imperijalizam — Dominacija jakih i moćnih država nad slabim i nemoćnim državama.
Terorizam — Pretnje nasiljem i nedelima i smišljeno protivzakonito vršenje nasilja i zločina sa ciljem sejanja straha i ostvarivanja svojih političkih, verskih ili ideoloških ciljeva.
Nacizam — Nacizam je mržnja prema drugim nacijama, nacionima ili etnosima, to jest prema drugim narodima drugog ili istog porekla, koju prati političko-ideološki stav da je nacija mrzitelja drugih nacija superiornija na svim nivoima u odnosu na naciju koju mrzitelji mrze i da te nacije koje oni mrze, treba asimilovati ili istrebiti. Mržnja prema drugim rasama i narodima se može klasifikovati i to: od samo obične i benigne antipatičnosti (šovinizam), do velike mržnje uz stavove da bi bilo bolje da te i te rase ili narodi ne postoje (ultrarasizam i ultranacizam), pa do realizacija vrženja zločina po bilo kakvim osnovama (Genocidi i zločini protiv čovečnosti).
Rasizam — Rasizam je mržnja prema drugim tipovima ljudskih rasa, koju prati političko-ideološki stav da je rasa mrzitelja drugih rasa superiornija na svim nivoima u odnosu na rase koju mrzitelji mrze i da te rase koje oni mrze, treba asimilovati ili istrebiti. Postoje sledeći tipovi ljudskih rasa: Belci (Evropljani i Evroazijati), Crnci (Afrikanci), Žuti (Azijati) i Crveni (Indijanci).
Zagovornik sam demokratskog sistema vlasti u državi i višestranačja, nacionalne i sekularne države, kapitalističkog društvenog poretka, poboljšanja svih socijalnih životnih uslova društva srednje i niže klase i svih državnih i društvenih reformi.
Zagovornik sam demokratske, parlamentarne, ustavne monarhije, lihtenštajnskog modela monarške vladavine.
Zagovornik sam rasne, nacionalne i verske ravnopravnosti i tolerancije i rodne jednakosti i državne i društvene reformacije, protivnik sam kolonijalizma, neokolonijalizma, imperijalizma, malignih fašističkih, komunističkih i drugih užasnih i prevaziđenih ideologija i ekstremnih političkih stavova i diskriminacije po bilo kojim osnovama.
Pored toga što sam se bavio proučavanjem klasične istorije, bavio sam se i proučavanjem istorije o manje poznatim i manje bitnijim ličnostima (kao na primer o Srećku Popoviću Trnavcu, o Novakovićima, potomcima voždKarađorđeve, sestre Marije itd.) i događajima iz prošlosti, za koje i o kojima bi se trebalo više znati.
Pored toga što sam proučavao klasičnu istoriju, bavio sam se i izučavanjem rodoslova južnoslavenskih dinastija, ali i izučavanjem rodoslova svih svojih direktnih predaka, do kojih sam mogao dopreti.
Sami smo na rođenju, sami smo tokom života i umiremo sami. Jedino uz pomoć ljubavi i prijateljstva možemo da stvorimo iluziju, bar na momenat da nismo sami.
Najveći vladari osvajači planete zemlje, svaki iz svog istorijskog doba, bili su: monarh Makedonije, Aleksandar III Veliki Argejid, stvaratelj i vladar Mongolske imperije, Temudžin Džingis–kan Boridžigin, imperator Svete Rimske imperije i Španije, Karlo Habzburgski i vođa SSSR–a i vladar komunističkog dela sveta, Josif Džugašvili – Staljin.
Srpski vladari su: Višeslavovići (Višeslav, Radoslav, Branivoj, Vlastimir, Mstimir, Pribislav, Petar, Pavle, Zaharije i Časlav), Beloševići (Čedomir, Dragoslav, Vladimir, Vojislav, Gojislav, Mihailo Slavomir, Konstantin Bodrin, Mihailo, Dobroslav, Gostibor, Vladimir, Đorđe, Grubeša, Gradinja, Radoslav i Mihailo), Vukanovići (Desislav, Tihomir, Stefan Nemanja, Stefan Nemanja Prvoovenčani, Stefan Radoslav, Stefan Vladislav, Stefan Uroš Dragoslav, Stefan Dragutin, Stefan Uroš Milutin, Stefan Konstantin, Stefan Uroš, Stefan Uroš Dušan i Stefan Uroš), Mrđanovići (Vukašin i Marko), Hrebeljanovići (Lazar i Stefan), Brankovići (Đurađ, Lazar i Stefan), Gotromanović (Stefan), Crni (Nenad), Milošević (Radoslav), Anđelković (Koča), Branovački (Jovan), Obrenovići (Miloš, Milan, Mihailo, Milan i Aleksandar) i Kara-Đorđevići (Đorđe, Aleksandar, Petar, Aleksandar i Petar II).
Vladari Bosne su: Belošević (Tomaš), Berislavljevići (Borić, Kulin i Stefan), Radivojević (Matej Ninoslav) i Gotromanovići (Prijezda, Prijezda II, Stefan, Stefan, Vladislav, Tvrtko I, Dabeša, Jelena, Ostoja, Tvrtko II, Stefan, Tomaš, Stefan i Matej).
Sestra vožda Kara Đorđa Petrovića, Marija, udavala se dva puta. Prvi put za Miliju Pantelića (1750–1811) iz Neradina kod Iriga. Sa njim je imala kćerku Saru, koja je umrla u svojoj 19. godini starosti, 1807. godine. Pre smrti njihove kćerke Sare, oni su se razveli, a Marija se potom udala za Novaković J. iz Vlakče kod Kragujevca i sa njim je imala četvoro dece, dve kćerke i dva sina. Njeni sinovi su bili Novaković J. Marko (1807–1857) i Janko (1816–1853). Marko je imao sa svojom ženom Đurđijom (1811–1868) dva sina Marković Miloša (1831–1897) i Živka (1833–1885). Janko je takođe imao dva sina Janković Stefana i Vladimira, kako se ženio tri puta, sa Anđelijom je imao starijeg, a sa Smiljanom mlađeg sina. Sa trećom ženom, Jovanom (1826–1911) nije imao dece. Porodica Ješić S. Novaka (1833–1905) i Dimitrija (1838–1904) iz istog sela se u prvo vreme zapisivala i kao Novaković, ali oni nisu bili u srodstvu sa porodicom Novaković, u koju se udala Sestra vožda Karađorđa. Posle smrti njenih sinova, njeni unuci su uzeli da nose prezimena po imenima svojih otaca, Marković i Janković po Marku i Janku.
Srbija
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Hju Hefner (1926–2017), osnivač i izdavač američkog magazina „Plejboj“, producent i glavni urednik „Plejboja“ i hedonista
Šarl de Gol, francuski general i predsednik Francuske
Kapetan Milivoj Milovanović Fikus, čuči, prvi sa leve strane, sa članovima Gorske kraljeve garde
Džimi Vejls, septembar 2015. godine