Pređi na sadržaj

Turizam u Rusiji

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Hram Vasilija Blaženog na Crvenom trgu.

Turizam u Rusiji beleži razvoj od kasnih sovjetskih vremena, prvo domaći, a zatim i međunarodni. Bogato kulturno nasleđe i velika prirodna raznolikost svrstavaju Rusiju među najpopularnije turističke destinacije na svetu. Ne računajući Krim, zemlja sadrži 23 mesta Uneskove svetske baštine, dok se još mnoštvo nalazi na Uneskovim okvirnim listama.[1]

Glavne turističke rute uključuju putovanje oko Zlatnog prstena drevnih gradova, krstarenja velikim rekama, uključujući Volgu, i duga putovanja čuvenom Transsibirskom železnicom. Različiti regioni i etničke kulture nude različite hrane i suvenire, i pokazuju veliku raznovrsnost tradicije, uključujući rituale Maslenica ili šamanizma. Godine 2013. Rusiju je posetilo 33 miliona turista, što je čini devetom najposećenijom zemljom na svetu i sedmom u Evropi.[2]

Zemljište i klima

[uredi | uredi izvor]
Šume breza leti u srednjoevropskoj Rusiji.

Srednjoevropska Rusija (Moskva, Sankt Peterburg, Nižnji Novgorod, Kazanj i drugi) se nalaze u istoj klimatskoj zoni kao i baltičke države, Belorusija i severna Ukrajina. Klima jugozapadne Rusije (donja Volga i područje između Crnog mora i Kaspijskog jezera) je sušnija, sa toplijim letima i kraćim zimama. Klima ruskog dalekog istoka duž obale Tihog okeana je slična onoj na Hokaidu, Japanu i Hejlungđangu. Najhladnije zime su u Sibiru gde su leta vrela, i na krajnjem severu Rusije gde su temperature uvek niske, sa izuzetkom Murmanska, gde se more nikada ne smrzava zbog uticaja tople Norveške struje. Klima ruske obale Crnog mora je suptropska. Klima u najpopularnijim turističkim oblastima Rusije nije oštra i slična je istočnoj Evropi. Srednje temperature decembra, januara i februara u Moskvi iznose −4 °C, -7 °C, -6 °C, ali hladnije vreme je uobičajeno. Tokom proteklih nekoliko decenija temperature ispod −20 °C u srednjoevropskoj Rusiji su retki (zimi 2016—2017. Moskva je imala temperature ispod −20 °C tri dana), dok je broj zimskih dana kada je temperatura blizu ili malo iznad tačke smrzavanja znatno porastao. U obalnim područjima zimske temperature mogu se osećati nešto hladnije nego što su zapravo zbog visoke vlažnosti. Skijališta u planinskim predelima sadrže sneg tokom cele zimske sezone. Srednjoevropska Rusija ponekad ima hladnije dane početkom maja kada temperatura iznosi od +15 °C do tačke smrzavanja nekoliko dana.

Turizam

[uredi | uredi izvor]

Zahtevi za vizu i ulaz

[uredi | uredi izvor]
Vidi još: Vizni režim Rusije
Majka otadžbina zove! u Volgogradu je najviši kip žene na svetu.

Građani zajednica nezavisnih država, većine zemalja Latinske Amerike, Izraela i Južne Afrike, mogu putovati u Rusiju 90 dana bez vize; iz Južne Koreje mogu da 60 dana bez vize; iz Bosne i Hercegovine, Kube, Laosa, Makaoa, Makedonije, Mongolije, Crne Gore, Srbije, Sejšela i Tajlanda 30 dana bez vize.

Besplatne e-vize za posetu tri regije na ruskom dalekom istoku (Primorska Pokrajina, Sahalin i Kamčatka) dostupne su turistima iz Kine, Japana, Indije, Irana, Turske, Maroka, Meksika i nekih drugih zemalja.

Turisti iz drugih zemalja moraju da posete rusku diplomatsku radi kupovine vize, koja se ne može kupiti na granici. U obavezu su da imaju važeći pasoš prilikom njenog prelaska.

Kulturni turizam

[uredi | uredi izvor]
Kiži na severozapadu Rusije.
Ulica u Nižnjem Novgorodu.

Najpopularnije turističke destinacije u Rusiji su Sankt Peterburg (koji se našao na listi najposećenijih gradova Evrope 2010) i Moskva, sadašnje i bivše prestonice i veliki kulturni centri, prepoznati kao globalni gradovi. U njima se nalaze svetski poznati muzeji kao što su Ermitaž i Tretjakovska galerija, poznata pozorišta, uključujući Boljšoj i Marinski, hramovi Vasilija Blaženog i Hrista Spasitelja u Moskvi, katedrala Svetog Isaka i crkva Spasa na krvi, utvrđenja poput moskovskog kremlja i Petropavlovske tvrđave, Crveni i Dvorski trg i ulice poput Tverske i Nevskog Prospekta. Bogate palate i parkovi izuzetne lepote nalaze se u bivšim carskim rezidencijama u predgrađu Moskve (Kolomensko) i Sankt Peterburga (Peterhof, Strelna, Oranijenbaum, Gatčinjski dvorac, Dvorac Pavlovsk, Carsko Selo). Moskva sadrži veliku raznolikost zgrada iz sovjetske ere, zajedno sa međunarodnim poslovnim centrima, dok Sankt Peterburg, nadimkom Severna Venecija, sadrži klasičnu arhitekturu, mnoge reke, kanale i mostove.

Palata Peterhof u Sankt Peterburgu.

Nižnji Novgorod je glavni grad Povolškog federalnog okruga. Smatra se „mlađim bratom” Moskve, jer ima svoj Kremlj, metro, pa čak i kopiju spomenika Minjinu i Požarskom, čiji se original nalazi u ruskoj prestonici. Reka Oka deli grad na dva dela. Gornji grad je njegov istorijski deo, sadrži Kremlj, trg Minjinu i Požarskom, ulicu Boljša Pokrovskaja, noćne klubove, otvoreni prostori, veliki broj spomenika i istorijska mesta. Donji grad je njegov industrijski i komercijalni deo, koji sadrži sajam, staro Sormovo i Kanavino, železnički terminal, aerodrom i mnoge atrakcije. Grad je glavno polazište za krstarenja rekom Volgom. Odavde počinje brodarstvo do Moskve i Sankt Peterburga.

Kazanj, glavni grad Tatarstana, prikazuje jedinstvenu mešavinu hrišćanske ruske i muslimanske tatarske kulture. Grad je registrovan kao treća prestonica Rusije, mada se za ovaj status takmiče brojni drugi veći ruski gradovi, uključujući Nižnji Novgorod, Novosibirsk, Jekaterinburg i Samara, svi glavni kulturni centri sa bogatom istorijom i istaknutom arhitekturom. Veliki Novgorod, Pskov, Dmitrov i gradovi Zlatnog prstena (Vladimir, Jaroslavlj, Kostroma i drugi) najbolje su sačuvali arhitekturu i duh drevne i srednjovekovne Rusije, a takođe su i među glavnim turističkim destinacijama. Mnoga stara utvrđenja, manastiri i pravoslavne crkve rasuti su širom Rusije, čineći njen jedinstveni kulturni pejzaž kako u velikim gradovima, tako i u udaljenim oblastima.

Jakutija predlaže da se nekadašnji kampovi za prinudni rad koriste kao turistička atrakcija.[3] Poljaci posećuju mesta komunističkih zločina, npr. Katinjski masakr i Solovetska ostrva.[4][5]

Značajni muzeji

[uredi | uredi izvor]

Sadrži bogato kulturno nasleđe i mnoge muzeje. Među najznačajnije spadaju Tretjakovska galerija, palata oružja i državni istorijski muzej u Moskvi, Ermitaž i ruski muzej u Sankt Peterburgu, kazanjski kremlj u Kazanju i drugo.

Takođe je poznata po tome što ima mnogo muzeja povezanih sa njenim književnim i klasičnim muzičkim nasleđem, kao što su Jasna Poljana povezana sa Lavom Tolstojem, Mihajlovski muzej Aleksandra Sergejeviča Puškina, Muzej Fjodora Mihajloviča Dostojevskog, Kuća-muzej Čajkovskog, muzej Mihaila Glinka u Moskvi, muzej Sergeja Rahmanjinova u Ivanovki, Tambovska oblast, muzej Aleksandra Skrjabina u Moskvi.

Muzeji posvećeni ruskoj vojnoj istoriji i vojnoj opremi su Centralni muzej Velikog otadžbinskog rata u Moskvi na Poklonaja gori, Centralni muzej oružanih snaga Ruske Federacije, Centralni muzej ruske avijacije, Centralni vojno-pomorski muzej u Sankt Peterburgu, muzej bitke kod Staljingrada u Volgogradu.

Poznati muzeji posvećeni naukom i tehnologijom su Politehnički muzej, Moskovski muzej kosmonautike, muzej raketno-svemirske korporacije u Koroljovu.

Državni istorijski muzej
Ruski muzej
Centralni muzej Velikog otadžbinskog rata u Moskvi
Ermitaž

Transport

[uredi | uredi izvor]

Iz sigurnosnih razloga, ruske biletarnice prodaju karte za vozove, avione i autobuse samo uz pasoša.[6]

Železnice

[uredi | uredi izvor]
Voz Sapsan.

Državna kompanija Russian Railways upravlja većinom železničkih usluga širom zemlje i presudna je za železnički transport u Rusiji. Vozove velike brzine dostupni su između Moskve i Sankt Peterburga, između Moskve i Nižnjeg Novgoroda, Sankt Peterburga i Helsinkija. Evropski deo Rusije i ruski daleki istok povezani su železnicom preko Transsibirske železnice. Putovanje vozom od Moskve do Vladivostoka traje šest dana.[7] Kolosek je širok 1524 mm, koji takođe dele sve bivše sovjetske republike (Estonija, Letonija, Litvanija, Belorusija, Ukrajina, Gruzija, Jermenija, Azerbejdžan, Kazahstan, Turkmenistan, Tadžikistan, Uzbekistan, Kirgistan), Mongolija, i praktično je identičan šinskom koloseku Finske. Vozovi koji prelaze granicu između Rusije (Belorusije, Ukrajine) i država članica Evropske unije (osim baltičkih država i Finske) ili između Rusije i Kine, zaustavljaju se na posebnim prelaznim tačkama na kojima se podiže svaki vagon kako bi se promenile njegove podvozje. Vozovi ostaju na prelazima do dva sata.[8]

Pomorski i rečni transport

[uredi | uredi izvor]
Čamci na kanalu Gribojedov u Sankt Peterburgu.

Glavne ruske morske luke uključuju Sankt Peterburg i Kalinjingrad na baltičkoj obali, Murmansk i Arhangelsk na arktičkoj obali, Vladivostok, Južno-Sahalinsk i Petropavlovsk Kamčatski na pacifičkoj obali, Soči, Novorosijsk i Sevastopolj na obali Crnog mora i Astrahan na kaspijskoj obali. U evropskoj Rusiji mnoge kompanije nude putovanja do gradova i mestima na reci Volgi, njenih pritoka i povezanih kanala: Moskve, Jaroslava, Kostrome, Nižnjeg Novgoroda, Kazana, Saratova, Volgograda i Astrahana. Rečni čamci iz Sankt Peterburga mogu putovati do Stare Ladoge i Velikog Novgoroda na reci Volhov, do jezera Ladoga i do Moskve (preko kanala).[9]

Vazdušni saobraćaj

[uredi | uredi izvor]

Najprometniji aerodromi nalaze se u blizini Moskve, Sankt Peterburga, Volgograda, Kazanja, Krasnodara, Sočija i Vladivostoka. Moskvu i Sankt Peterburg opslužuju direktni letovi iz većine evropskih prestonica, a Moskva takođe ima direktne letove iz mnogih gradova istočne Azije, južne Azije, Afrike, Bliskog istoka i Severne Amerike.[10] Zemlje koje nemaju direktne letove za Rusiju uključuju Australiju,[11] Kanadu[12] i Ukrajinu.[13]

Putevi

[uredi | uredi izvor]

Glavne nacionalne saobraćajnice poznate su kao savezni autoputevi. Većina autoputeva je besplatna, međutim nedavno je otvoreno nekoliko puteva sa naplatom.[14] Uobičajeni putevi u manjim ruskim gradovima i na selu su u lošem stanju.[15] Tokom hladne sezone (od novembra do aprila), kada je na putevima sneg i led, zimske gume su obavezne.[16]

Javni prevoz u većim gradovima

[uredi | uredi izvor]
M na ulazu u moskovsku metro stanicu.

Gradovi koji imaju metro uključuju Moskvu, Sankt Peterburg, Nižnji Novgorod, Novosibirsk, Samaru, Ekaterinburg i Kazanj.[17] Ulazi u stanice metroa obeleženi su slovom M koje izgleda isto u ruskoj azbuci i rimskom alfabetu. U moskovskom metrou najave o vozovima vrše se na ruskom i engleskom jeziku, a znakovi i mape često su na engleskom.[18] Pored autobusa i tramvaja, trolejbusi su vrlo često sredstvo podzemnog transporta. Drugo čestp korišćeno sredstvo javnog prevoza su maršrutke ili zajednički taksi. Taksi usluge dostupne su u većim ruskim gradovima uključuju Jandeks, Uber i Gett.

Veliki državni praznici i proslave

[uredi | uredi izvor]

Glavni događaji

[uredi | uredi izvor]
  • Sajam meda u Kolomenskoju, februar—mart,
  • Godišnji festival meda u Kolomenskoju i Moskvi
  • Finale konferencije KHL-a i Gagarinov kup, mart i april, finalna serija kontinentalne hokejaške lige
  • Kinotavr, jun, međunarodni filmski festival u Sočiju
  • Festival Scarlet Sails, u subotu u drugoj polovini juna, godišnja proslava u Sankt Peterburgu obeležava kraj školske godine
  • Međunarodno takmičenje Čajkovskog, 10—30. jun, godišnje međunarodno takmičenje u Moskvi
  • Završni gala koncerti 2—3. jula u Moskvi i Sankt Peterburgu
  • Superkup Rusije u fudbalu, jul
  • MAKS, jul, godišnja međunarodna vazduhoplovna izložba u Žukovskom, Moskovska oblast
  • Silk Way Rally, jul
  • Bitka na Nevi, jul, međunarodni istorijski festival u Sankt Peterburgu koji prikazuje istorijske srednjovekovne bitke
  • GUM Gorkyclassic Motor Rally,[19] jul, godišnji moto skup i defile na kojima su predstavljeni klasični automobili u Moskvi
  • Sabantuy, u nedelju leta, veliki praznik koji se slavi prvenstveno u Tatarstanu i Baškortostanu
  • Festival vojne muzike i tetovaža Spasiteljeva kula, poslednje nedelje avgusta, prve nedelje septembra, godišnji međunarodni festival vojne muzike na Crvenom trgu u Moskvi
  • Ramazanski bajram, prvi dan meseca Shawwal u islamskom kalendaru, kako bi se označio kraj svetog meseca Ramazana
  • Kurban-bajram, deseti dan poslednjeg meseca Dhul-Hijjah u islamskom kalendaru, proslavljen je prvenstveno u Tatarstanu, Baškortostanu, Severnom Kavkazu i muslimanskim zajednicama u većim gradovima
  • Chereshnevy Les Festival, leto, međunarodni godišnji festival otvorenih umetnosti u Moskvi
  • Okno v Yevropu, 6—12. avgust, godišnji ruski filmski festival u Viborgu, Lenjingradska oblast
  • Međunarodni filmski festival u Moskvi
  • Dan grada Moskve, prva subota u septembru, godišnja proslava
  • Dan Borodina, prva nedelja septembra, godišnji događaj u znak sećanja na Borodinsku bitku, uključuje istorijsko ponovno odigravanje u Borodinu, Moskovska oblast
  • Moskovska nedelja mode, 24—29. oktobra, godišnji modni događaj
  • Bijenale u Moskvi, datumi se razlikuju, dvogodišnji festival savremene umetnosti koji je počeo 2003.

Turistička naselja i prirodni turizam

[uredi | uredi izvor]

Prirodni turizam

[uredi | uredi izvor]

Rezervati prirode imaju dugu istoriju, u Rusiji postoji ih više od sto, od kojih je nekoliko svetske baštine. Najpoznatiji nacionalni parkovi i svetilišta Rusije uključuju rezervat prirode Bajkal, Altaj, Lazovski, Kedrovaja Pad, Kurska prevlaka, Valdajski nacionalni park, Bajkal-Lena i Ilmen. Sedam ruskih čuda, najpopularnijih turističkih destinacija izabranih na nacionalnom glasanju 2008, uključuju Bajkalsko jezero, Dolinu gejzira, stene Manpupuner i planinu Elbrus. Ostala područja koja pruvlače turiste su Kamčatku sa vulkanima i gejzirima, Karelija u kojoj se nalazi mnogo jezera i granitnih stena, uključujući Tivu sa divljim stepama, Adigeju gde se nalazi planina Fišt, Čečeniju gde se nalazi jezero Kezenojam.[20]

Dolina gejzira, Kamčatka
Bajkalsko jezero, najdublje jezero na svetu i najveće slatkovodno jezero po zapremini.
Elbrus sa svoja dva vrha
Stene Manpupuner

Zdravstveni turizam

[uredi | uredi izvor]

Na toplom izvoru osnovani su brojni banjski gradovi, među kojima su najpoznatiji Kamčatska Pokrajina, Altajska Pokrajina, Krasnodarska Pokrajina, Stavropoljska Pokrajina i region Severnog Kavkaza u Rusiji.[21] Brojni gradovi zimi uživaju u prirodnoj vrućoj izvorskoj vodi, a neki od ruskih gradova nazivaju se banjskim, uključujući Pjatigorsk, Jesentuki, Kislovodsk, Željeznovodsk i Mineralnije Vodi. Rusija ima jednu od najvećih vodenih granica na svetu. Topla suptropska crnomorska obala mesto je za brojna popularna odmarališta poput Sočija i Tuapsea, poznatih po plažama i prirodi.

Zimski sport

[uredi | uredi izvor]

Veliki deo ruske teritorije nalazi se u subpolarnoj i umerenokontinentalnoj klimi. Planinska je u regionima kao što su Severni Kavkaz, Altajska Pokrajina i poluostrvo Kamčatka. Najčešći izbor u Evropi je planina Elbrus, što Rusiju čini odgovarajućim mestom za zimske sportove. Skijališta su prilično česta, a Zimske olimpijske igre 2014. održane su u Sočiju, gde se nalaze najpoznatija skijališta. Druga najpopularnija su Dombaj u Karačajevo-Čerkezija na Severnom Kavkazu.

Soči
Dombaj
Šeregeš, Kemerovska oblast
Igora

Suveniri i hrana

[uredi | uredi izvor]

Tipični suveniri uključuju babuške, samovar i druge rukotvorine, tople kape od ušanke i odeću od krzna. Ruska votka i kavijar su među hranom koja privlači strance, uz med, blini, peljmeni, šči i druge proizvode i jela ruske kuhinje.

Regioni i lokaliteti povezani sa određenim suvenirima i proizvodima

[uredi | uredi izvor]

Statistika stranih putovanja

[uredi | uredi izvor]

Godine 2013. imali su 27 miliona međunarodnih turista, koji su generalizovali prihode 11,2 milijarde američkih dolara od međunarodnog turizma.[22] Uključujući domaći i međunarodni turizam, industrija je doprinela BDP-u sa 860 milijarde RUB i otvorila je 966.500 radnih mesta.[23]

Statistika posetilaca

[uredi | uredi izvor]

Prema podacima granične službe federalne bezbednosti i savezne državne službe za statistiku, većina posetilaca koji su pristizali u Rusiju bila je iz sledećih zemalja čiji je državljanin:[24][25]

Viza nije potrebna za neograničen boravak

Viza nije potrebna do 90 dana

Viza nije potrebna do 90 dana za nekomercijalne posete

Viza nije potrebna do 60 dana za nekomercijalne posete

Viza nije potrebna do 30 dana za nekomercijalne posete

Viza nije potrebna do 14 dana za nekomercijalne posete

Bezbednost

[uredi | uredi izvor]

Prirodne katastrofe

[uredi | uredi izvor]

Prirodne opasnosti srednjoevropske Rusije uključuju uragane, oluje sa grmljavinom i prolećne poplave kada se sneg nagomilani tokom zime topi. Zemljotresi se ne dešavaju u Rusiji, osim u planinskim predelima na jugu (planine Kavkaz i Altaj) i obali Tihog okeana. Šumski požari su česti u vrućim letima, posebno u južnom Sibiru.

Opasne životinje

[uredi | uredi izvor]

Velike divlje životinje poput evroazijskog braon medveda i vukova česte su u šumovitim predelima Sibira i ruskog dalekog istoka. Naseljavaju i neke zabačene guste šume u severoistočnoj evropskoj Rusiji. Ženke mogu biti posebno opasne kada imaju mladunce, dok su mužjaci posebno opasni ako se zimi probude. Vukovi su opasni u zimskom periodu. Jedina otrovna zmija u srednjoevropskoj Rusiji je poskok koji uglavnom naseljava močvarne šume, ali se povremeno može sresti i u drugim vrstama šuma. Krpeljski meningoencefalitis je još jedna opasnost koja je povezana sa šumama i parkovima u Rusiji. Životinje koje su najviše sklone besnilu su psi i mačke lutalice, divlje lisice, vukovi, pravi ježevi i rakunoliki psi.

Zagađenje okoline

[uredi | uredi izvor]

Određeni nivo radioaktivne kontaminacije (koji odgovara onoj u centralnoj Austriji i centralnoj Švedskoj) izazvan kišama nakon černobiljske katastrofe nalazi se u nekim delovima Brjanske i Tuljske oblasti. Visok nivo industrijske kontaminacije utvrđen je u Noriljsku i u Čeljabinskoj i Sverdlovskoj oblasti.

Socio-kulturne brige

[uredi | uredi izvor]

Javna bezbednost

[uredi | uredi izvor]

Većina gradova je sigurno za posetu. Prema turističkim savetima vlade Velike Britanije: „većina poseta Rusiji je bez problema, ali sitni kriminal se ipak dešava”.[26]

Militantne grupe

[uredi | uredi izvor]

Većina regiona su sigurna, ali putovanja u neka područja na Severnom Kavkazu mogu predstavljati određeni rizik, posebno u delove Čečenije i Dagestana.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „UNESCO World Heritage Centre – Tentative Lists”. UNESCO. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  2. ^ „Tourism Highlights 2014” (PDF). E-unwto.org. Arhivirano iz originala (PDF) 12. 1. 2015. g. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  3. ^ Luhn, Alec (26. 3. 2014). „Russia's Sakha Republic proposes 'tourist camps' on former gulag sites”. The Guardian. 
  4. ^ „Strona domeny katyn.pl”. Katyn.pl. Arhivirano iz originala 14. 4. 2016. g. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  5. ^ Itaka, Biuro Podróży. „Tajemnice Wysp Sołowieckich – ITAKA”. Itaka.pl. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  6. ^ „Travel by Train 101: Everything You Need to Know About Travelling by Train in Russia”. Trainsrussia.com. Arhivirano iz originala 11. 10. 2017. g. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  7. ^ „Moscow Vladivostok train tickets at discount prices. Rossiya train. Free Schedules and Timetables. Take the Trans Siberian Express with us today and save”. Transsiberianexpress.net. Arhivirano iz originala 01. 07. 2018. g. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  8. ^ „Faster through railway border crossing – Visit Belarus!”. Visitbelarus.eu. Arhivirano iz originala 11. 10. 2017. g. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  9. ^ „Russian River Cruises & Tours 2017, Best River Trips & Cruises to Russia (St Petersburg)”. Russian-river-cruises.com. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  10. ^ „Russia – Travel guide at Wikivoyage”. En.wikivoyage.org. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  11. ^ „Found the cheapest flights to Russia.”. Skyscanner.com.au. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  12. ^ „Aeroflot Cancels Flights To Canada”. HuffPost. 3. 10. 2014. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  13. ^ Rainsford, Sarah (24. 10. 2015). „Russia and Ukraine to ban direct flights”. BBC. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  14. ^ „Russia 2018 – Fan guide – Free and toll roads”. Welcome2018.com. Arhivirano iz originala 01. 07. 2018. g. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  15. ^ „Archived copy”. Arhivirano iz originala 15. 9. 2017. g. Pristupljeno 11. 10. 2017. 
  16. ^ „Winter Tyre Laws”. Continental-tires.com. Arhivirano iz originala 01. 07. 2018. g. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  17. ^ „Metro Systems in RUSSIA – Metro systems of the World”. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  18. ^ „All metro stops in Moscow now announced in Russian and English / News / Moscow City Web Site”. Mos.ru. 27. 4. 2017. Arhivirano iz originala 01. 07. 2018. g. Pristupljeno 16. 12. 2017. 
  19. ^ https://www.telegraph.co.uk/cars/news/classic-cars-parade-moscows-gum-motor-rally-gorkyclassic-2017/
  20. ^ „40 most beautiful places in Russia”. Russianblogger.me. Pristupljeno 30. 9. 2015. 
  21. ^ https://www.rbth.com/travel/2016/02/03/hit_the_spa_russian_style_mineral_springs_and_hot_tub_substitutes
  22. ^ „Tourism Highlights 2013 edition” (PDF). Dtxtq4w60xqpw.cloudfront.net. Arhivirano iz originala (PDF) 27. 11. 2013. g. Pristupljeno 27. 11. 2013. 
  23. ^ „2013 Travel & Tourism Economic Impact Report Russian Federation” (PDF). Wttc.org. Arhivirano iz originala (PDF) 2. 12. 2013. g. Pristupljeno 27. 11. 2013. 
  24. ^ „Tourism Highlights 2013 edition” (PDF). Dtxtq4w60xqpw.cloudfront.net. Arhivirano iz originala (PDF) 27. 11. 2013. g. Pristupljeno 27. 11. 2013. 
  25. ^ „2013 Travel & Tourism Economic Impact Report Russian Federation” (PDF). Wttc.org. Arhivirano iz originala (PDF) 2. 12. 2013. g. Pristupljeno 27. 11. 2013. 
  26. ^ https://www.gov.uk/foreign-travel-advice/russia/safety-and-security

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]

Mediji vezani za članak Turizam u Rusiji na Vikimedijinoj ostavi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Туризам_у_Русији&oldid=27942083”