Dihloroizoprenalin

Dihloroizoprenalin
Nazivi
	Preferisani IUPAC naziv Dihloroizoprenalin
	Sistemski IUPAC naziv 1-(3,4-Dihlorofenil)-2-[(propan-2-il)amino]etan-1-ol
	Drugi nazivi 1-(3,4-Dihlorofenil)-2-(izopropilamino)etanol; Dihlorizoproterenol
Identifikacija
CAS broj	59-61-0 ;
3D model (Jmol)	interaktivna slika; interaktivna slika;
ChEBI	CHEBI:144234 ;
ChemSpider	5601 (1R) ; 5324297 (1S) ; 5601 () ;
KEGG	C11772 ;
MeSH	Dichloroisoproterenol
PubChem C ID	5806 (1R); 6951395 (1S); 5806 ();
	SMILES CC(C)NCC(O)C1=CC(Cl)=C(Cl)C=C1; Clc1ccc(cc1Cl)C(O)CNC(C)C; ; ; ; ;
Svojstva
Hemijska formula	C11H15Cl2NO
Molarna masa	248,15 g/mol
	Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa).
	verifikuj (šta je ?)
	Reference infokutije

Dihloroizoprenalin (DCI, dihlorosisoproterenol) je bio prvi beta blokator ikad razvijen. On je neselektivan za β₁-adrenergički i β₂-adrenergički receptor. DCI ima nisku potentnost i deluje kao parcijalni agonist/antagonist na tim receptorima.^[4]

Reference

^ Joanne Wixon; Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast. 17 (1): 48—55. doi:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003. уреди
^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
^ Glover, R. G.; A. D. M. Greenfield & Shanks (1962). „Effect of dichloroisoprenaline on the peripheral vascular responses to adrenaline in man”. Br J Pharmacol Chemother. 19: 235—244. PMC 1482134 .