Blago Zadro

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Blago Zadro
Zadro u mladosti
Lični podaci
NadimakŠljuka
Datum rođenja(1944-03-31)31. mart 1944.
Mesto rođenjaDonji Mamići, NDH
Datum smrti16. oktobar 1991.(1991-10-16) (47 god.)
Mesto smrtiVukovar, Hrvatska, SFR Jugoslavija
Mesto ukopaMemorijalno groblje u Vukovaru
Porodica
SupružnikKatica Soldo
Vojna karijera
Služba Hrvatska
1991
VojskaZbor narodne garde
Čingeneral-major (posthumno)
Komandant3. bataljon 204. (Vukovarska) brigada
Učešće u ratovimaRat u Hrvatskoj

Blago Zadro (Donji Mamići, 31. mart 1944 — Vukovar, 16. oktobar 1991) bio je komandant severnoga dela hrvatskih snaga u Vukovaru tokom rata u Hrvatskoj. Ubijen je u Borovome naselju tokom bitke za grad. Pokazao se kao vešt ratnik pogotovu u protivtenkovskom dejstvu. Hrvati ga smatraju jednim od najvećih heroja u celokupnoj njihovoj povesti. O njemu su ispričane mnoge mitske priče. S hrvatske strane on je savršeni i nepokolebljivi ratnik (iako je izgubio bitku za Vukovar), a Srbi ga optužuju za ratne zločine (iako nije bio zvanično optužen).[1]

Mladost[uredi | uredi izvor]

Blago Zadro je rođen u malome selu Donji Mamići kod Gruda, u zapadnoj Hercegovini koja je tada bila pod kontrolom Nezavisne Države Hrvatske. Njegova porodica se 1954. godine preselila u Borovo naselje, industrijsku četvrt Vukovara, u kojoj je završio srednju školu i počeo da radi u kombinatu „Borovo”. Njegov posao je bio da meša hemikalije i gume.[2][3] Godine 1968. se oženio Katicom Soldo, takođe radnicom „Borova”. Imali su tri sina: Roberta, Tomislava i Josipa. Zadro je bio zainteresovan za hrvatsku istoriju, posebno za slučaj Blajburg, i bio je žestoki antikomunista.[4]

Početkom 1990-ih je organizovao štrajkove u kombinatu „Borovo” i tražio smenu direktora.[5] On je postao aktivan u politici tokom izbora u Hrvatskoj 1990. godine; osnovao je ogranak Hrvatske demokratske zajednice (HDZ) za Opštinu Vukovar i postao potpredsednik HDZ-a u Vukovaru. Posle gašenja njegovoga odeljenja, proveo je tri meseca u reorganiziranoj hrvatskoj policiji u Vinkovcima. Docnije se pridružio Zboru narodne garde kada je počeo rat.[6][5]

Bitka za Vukovar[uredi | uredi izvor]

Blago Zadro je komandovao 3. bataljonom 204. (vukovarske) brigade Hrvatske vojske tokom bitke za Vukovar od početka borbi protiv JNA i srpskih paravojnih formacija. U istom bataljonu su mu bila i dvojica sinova.[3] Zadrova jedinica je raspoređena da brani vitalnu tačku Trpinjsku cestu, otvoreni put koji vodi direktno u Vukovar. Zbog svoga značaja, put je postao primarna meta tenkovskih jedinica JNA koje su napadale grad. U Trpinjskoj cesti su Zadrove jedinice nazvane „Žuti mravi” i „Turbo vod” protivtenkovskim delovanjem zadale velike gubitke JNA, te je ona proglašena za „groblje tenkova” oko koje su se stvorili brojni mitovi. Najveći uspeh se desio dana 18. septembra 1991. godine kada je Zadrov bataljon postavio zasedu jugoslovenskoj vojsci uništivši 60 tenkova i oklopnih transportera. Međutim, njegove jedinice su docnije bile poražene kada je Vukovar bio oslobođen od hrvatskih secesionista.

Zadra su pronašle i neutralisale snage lokalnih Srba iz Hrvatske 16. oktobra 1991. godine. Njegov leš je pronašla i zakopala njegova jedinica. Kada je JNA prepustila grad Hrvatima, njegovo telo je bilo uklonjeno iz grobnice. Sedam godina docnije su njegovi ostaci pronađeni u Borovome naselju. Docnije je sahranjen na Memorijalnom groblju u Vukovaru, pored najstarijeg sina Roberta koji je takođe poginuo u ratu. Posthumno je Blago Zadro unapređen u general-majora.[7]

Nasleđe[uredi | uredi izvor]

Predsednik Hrvatskoga sabora Vladimir Šeks (HDZ) izjavio je da bez Blaga Zadre, Hrvatska nikada ne bi uspela da izvrši secesiju od SFRJ.[8] Svake godine, na godišnjicu njegove pogibije, u Vukovaru se održava komemoracija u kojoj prisustvuju brojni bivši saborci i političke zvanice. Po njemu su nazvane glavna ulica u Borovome naselju, ulica u Grudama, vojna škola u Zagrebu, a u njegovome rodnom selu Donji Mamići postavljen je spomenik.

Galerija[uredi | uredi izvor]

  • Blago Zadro (sredina) na Trpinjskoj cesti za vreme bitke za Vukovar
    Blago Zadro (sredina) na Trpinjskoj cesti za vreme bitke za Vukovar
  • Bista general-majora Blage Zadra u Vukovaru
    Bista general-majora Blage Zadra u Vukovaru
  • Grob Blaga Zadra i njegovog sina Roberta koji su poginuli u ratu u Hrvatskoj
    Grob Blaga Zadra i njegovog sina Roberta koji su poginuli u ratu u Hrvatskoj
  • Spomenik Blagu Zadri u Vukovaru, Trpinjska cesta
    Spomenik Blagu Zadri u Vukovaru, Trpinjska cesta

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Blago Zadro - www.zlocininadsrbima.com”. www.zlocininadsrbima.com. Pristupljeno 2023-08-19. 
  2. ^ Kraljić, Željka. „General kojeg su svi slušali i poštovali”. Vukovarske novine (na jeziku: hrvatski). Arhivirano iz originala 8. 2. 2012. g. Pristupljeno 15. 11. 2011. 
  3. ^ a b Central Intelligence Agency Office of Russian and European Analysis (2000). Balkan Battlegrounds: A Military History of the Yugoslav Conflict, 1990–1995: Volume 2. Washington, D.C.; p. 197
  4. ^ „Biografije: Blago Zadro”. Večernji list. Arhivirano iz originala 2016-10-19. g. Pristupljeno 16. 10. 2016. 
  5. ^ a b „Biografije: Blago Zadro”. Večernji list. Arhivirano iz originala 19. 10. 2016. g. Pristupljeno 16. 10. 2016. 
  6. ^ Kraljić, Željka. „General kojeg su svi slušali i poštovali”. Vukovarske novine (na jeziku: hrvatski). Arhivirano iz originala 8. 2. 2012. g. Pristupljeno 15. 11. 2011. 
  7. ^ „Unuk Mislav: Ponosan sam na djeda Blagu, želim nositi broj 91”. www.24sata.hr (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 7. 6. 2022. 
  8. ^ „Polaganjem vijenaca, misom zadušnicom i komemorativnim skupom u Vukovaru je obilježeno 13 godina od pogibije general-bojnika Blage Zadre” (na jeziku: hrvatski). Croatian Radiotelevision. 16. 10. 2004. Arhivirano iz originala 5. 5. 2016. g. Pristupljeno 14. 11. 2011. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Благо_Задро&oldid=27762719”