Šital pati
| Tradicionalna umetnost tkanja Šital Pati u Silhetu | |
|---|---|
 Šital Pati, Sunamgandž | |
| Nematerijalno kulturno nasleđe | |
| Region | Bangladeš |
| Svetska baština Uneska | |
| Unesko oznaka | 01112 |
| Datum upisa | 2017 |
| Lokacija upisa | https://ich.unesco.org/en/RL/traditional-art-of-shital-pati-weaving-of-sylhet-01112 |
Šital pati (bengalski:শীতল পাটি) je vrsta prostirke. Pravi se od biljke murte (Schumannianthus dichotomus). Obično se koristi u indijskoj državi Zapadni Bengal i u Bangladešu. Otirači sa ukrasnim dizajnom nazivaju se nakši pati. [1]
Šital pati se prave od trske ili od biljke murte, poznate na različitim mestima kao mostak, patipata, patibet i paitara. Biljka murta raste oko vodenih površina u Silhetu, Sunamgandžu, Barisalu, Tangailu, Komili, Noakaliju, Feniju i Čitagongu. Nakši pati napravljen od biljaka murte dostupan je samo u okruzima Silhet i Noakhali u Bangladešu. U Indiji, šital pati se pravi u severnom okrugu Koh Behar u državi Zapadni Bengal. Među oblastima Koh Behara gde se tka šital pati, Sagaresvar, Ghugumari i Pašnadanga su važni centri. [2]
UNESKO-va lista nematerijalnog kulturnog nasleđa[uredi | uredi izvor]
Šital pati je tradicionalna umetnost pravljenja ručno rađene prostirke pletenjem traka zelene trske poznate kao "murta". Prostirku koriste ljudi širom Bangladeša kao prostirku za sedenje, prekrivač ili prostirku za molitvu. Glavni nosioci tradicije su tkači iz regiona Silhet u Bangladešu, ali postoje i u drugim delovima zemlje. U sakupljanju i obradi murte učestvuju i muškarci i žene, pri čemu su žene više uključene u proces tkanja. Zanat je glavni izvor sredstava za život i snažna oznaka identiteta; pošto je prvenstveno porodični zanat, pomaže u jačanju porodičnih veza i stvaranju harmonične društvene atmosfere. Ovladavanje tehnikom daje društveni prestiž, a praksa osnažuje žene, kao i siromašne zajednice. Vlada promoviše zanat putem lokalnih i nacionalnih sajmova, a grupe koje rade Šital Pati se sve više organizuju u zadruge kako bi se obezbedila efikasna zaštita i prenos zanata i garantovala njegova profitabilnost. Praksa se prvenstveno prenosi s generacije na generaciju u porodicama zanatlija.[3]
UNESKO je prepoznao Tradicionalnu umetnost šital pati tkanja Silheta i uvrstio je na Reprezentativnu listu nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva 2017. godine. [4]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Šital pati u nacionalnom muzeju Bangladeša u Daki -
Šital pati u prodavnici -
Tkanje šital patija
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Nakshi kantha, decorative quilts made from cloth
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Banu, Zinat Mahrukh (2012). „Nakshi Pati”. Ur.: Islam, Sirajul; Jamal, Ahmed A. Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second izd.). Asiatic Society of Bangladesh.
- ^ „Sitalpati Mat Weaving of West Bengal – Asia InCH – Encyclopedia of Intangible Cultural Heritage”.
- ^ „Traditional art of Shital Pati weaving of Sylhet”. ich.unesco.org. Pristupljeno 14. 6. 2022.
- ^ „"Cultural Heritage: Shital Pati on Unesco list"”. The Daily Star. 7. 12. 2017. Pristupljeno 7. 12. 2017.
