Ada Huja
Ada Huja | |
|---|---|
 Ada Huja (desno) | |
| Administrativni podaci | |
| Grad |  Beograd |
| Opština | Palilula |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 44° 49′ 23″ S; 20° 30′ 39″ I / 44.8231° S; 20.5107° I |
  Ada Huja Ada Huja na karti Grada Beograda | |
Ada Huja je gradska četvrt u Beogradu koja se nalazi na teritoriji gradske opštine Palilula.
Ada Huja je industrijska zona. Ipak, ovde postoje dva sirotinjska kraja naseljena Romima (istočna Ada Huja i zapadni deo Deponije).
Lokacija[uredi | uredi izvor]
Ada Huja je poluostrvo na desnoj obali Dunava. Graniči se sa naseljima Viline vode i Deponija, kao i sa Bogoslovijom i Karaburmom na jugu. Uključuje Rukavac koji ga odvaja od Višnjice i Rospi Ćuprije. Oblast uključuje i dve važne saobraćajne deonice — Višnjičku ulicu i Pančevački most.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Ada Huja je ranije bila ostrvo. Ostrvo i cela obala duž Dunava (Viline vode, Karaburma, Višnjička banja) bogati su izvorima sumporne vode. Na ostrvu, u današnjem području Rospi Ćuprije nalaze se ostaci velike Keltske nekropole. Rimljani su koristili termalne izvore za javna kupatila. Na početku 20. veka, ostrvo je prekriveno bujnom vegetacijom i vinogradima zahvaljujući povoljnoj klimi (vetar) i termalnim izvorima. Između dva rata, u rukavcu Dunava kod strugare Prometne banke (na čijem mestu se danas nalaze magacinski prostori Luke Beograd[1]), nalazilo se mesto poznato kao "Vir smrti" zbog velikog broja utopljenika.[2] Veslačko-pecačko-plivački klub "Dunav" je '20-tih i '30-tih imao 12.000 kvm zemljišta u zakupu.[3]
U jesen 1940. rukavac Dunava je pregrađivan kako bi se dobio zimovnik, dugačak 4 km i širok 200 m[4], bilo je planirano da se tu podigne i brodogradilište.[5] Ada Huja predstavlja zelenu oazu sa divljim plažama. Godine 1960. Ada Huja je definisana kao zvanična gradska deponija sve do 1977. godine, kada je otvorena nova deponija u Vinči. Danas, počevši od Pančevačkog mosta, Ada Huja je duga skoro 4 kilometra.[6][7][8]
Na prostoru Ade Huje postoje duga alaska tradicija. U čast porodica koje praktikuju alaski način života generacijama, podignut je spomen-krst.[9]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Zlata Vuksanović-Macura (10. 9. 2012). Život na ivici: Stanovanje sirotinje u Beogradu 1919- 1941. Orion art. str. 131—. ISBN 978-86-83305-68-1.
- ^ "Vreme", 20. jun 1937
- ^ "Politika", 24. avg. 1936, str 7
- ^ Počelo je građenje velikog zimovnika za brodove kod Ade Huje. Vreme, 7. dec. 1940, str. 6. digitalna.nb.rs
- ^ Vreme, 10. dec. 1940, str. 6. digitalna.nb.rs
- ^ Politika daily, January 29. 2008. str. 21.
- ^ Bukvić, Dimitrije (4. 10. 2011). „Oaza na ostrvu samoniklog paradajza”. Politika.
- ^ Tanjug (15. 4. 2017). „Ada Huja postaje izletište i stambeno-komercijalna zona”. Politika.
- ^ G, M. „Krst u čast dunavskih alasa”. Politika Online. Pristupljeno 2022-04-28.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Tri starca isposnika proriču sa pustog ostrva u blizini Beograda smak sveta. "Vreme", 3 apr. 1938, str. 13. digitalna.nb.rs
