Pređi na sadržaj

Ostružnica

Koordinate: 44° 43′ 25″ S; 20° 19′ 05″ I / 44.723666° S; 20.318166° I / 44.723666; 20.318166
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ostružnica
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugBeogradski
OpštinaČukarica
Stanovništvo
 — 2011.Rast 4218
Geografske karakteristike
Koordinate44° 43′ 25″ S; 20° 19′ 05″ I / 44.723666° S; 20.318166° I / 44.723666; 20.318166
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina94 m
Ostružnica na karti Srbije
Ostružnica
Ostružnica
Ostružnica na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj11251
Pozivni broj011
Registarska oznakaBG
Osnovna škola u Ostružnici, osnovana 16. jula 1805. godine. Na slici je nova, savremena zgrada
Tabla na zidu Doma kulture:
„Na ovom mestu, božjom blagošću i voljom naroda, održana je prva Narodna skupština od 3. do 15. maja 1804. godine, na kojoj je utemeljena nova Srbija.
Građani Ostružnice i Skupština opštine Čukarica”

Ostružnica je prigradsko naselje u gradskoj opštini Čukarica u gradu Beogradu. Prema popisu iz 2011. bilo je 4218 stanovnika.

U Ostružnici se nalazi nekoliko spomenika kulture: Crkva Svetog Nikole, Janićevi dućani i Janićeva kafana. Postoji i železnička stanica, a osnovna škola je jedna od najstarijih u Beogradu i postoji u kontinuitetu od 1805. godine.

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Podaci o Ostružnici mogu se naći još na starim geografskim kartama iz 18. veka. Na dvema austrijskim kartama beogradske okoline (iz 1722. i iz 1788. godine) locirana je isto kao i danas u donjem toku Ostružničke reke sa kućama ušorenim uz nekadašnji glavni drum. Navedene karte ukazuju da je centar sela bio gde i danas, na početku današnje Karađorđeve ulice. Zahvaljujući geografskom položaju i činjenici da se od 1739. do 1914. godine nalazila prvobitno na samoj austrijskoj granici, a kasnije u njenoj neposrednoj blizini, Ostružnica je imala sve uslove da se razvija kao trgovački centar. O trgovačkom značaju naselja govori i podatak da je 1823. godine podignuta kneževa mehana, zgrada koja je za srpsku provinciju tog vremena predstavljala luksuzno zdanje, ali ova građevina nije sačuvana.

Pre ulaska austrijskih trupa u Srbiju (1718.) u njoj nije bilo rimokatolika, ali su Austrijanci odmah otpočeli kolonizaciju sa Nemcima katolicima iz mnogih prenaseljenih mesta. Prvi kolonisti su došli u selo Ostružnicu, koju su nazvali Osterbah. Kada su Turci proterali Austrijance iz tih krajeva i primorali ih da potpišu Požarevački mir 1739., svi Nemci i katolički sveštenici su se povukli sa svojom vojskom.[1]

U rečniku Karađorđeve Srbije iz 1804–1813. godine upisana je kao varošica, dok je kao posebno naselje upisana Ostružnička skela. Prema popisu naselja Beogradskog pašaluka iz 1818. godine u Ostružnici je postojala 71 kuća i 178 „aračkih glava” (odraslih stanovnika koji plaćaju porez). Po broju domova Ostružnica je u to vreme spadala među najveća naselja Beogradske nahije. Tokom 19. veka broj domova u Ostružnici je narastao, pa je 1821. godine zabeleženo 89 domova, a već 1875 narastao je na oko 120.

Ostružnica se u istoriji Srbije vezuje za početak parlamentarizma, jer je 21. marta 1804. upravo ovde održana prva Narodna skupština koju je sazvao Karađorđe. Godine 1805. je otvorena osnovna škola (danas nosi ime „Karađorđe“), jedna od prvih u Beogradskoj nahiji s nastavom na srpskom jeziku. Škola u kontinuitetu radi do danas. Nešto kasnije, 1806. godine u Ostružnici je potpisana molbenica sultanu.[2]

Gradski saobraćaj

[uredi | uredi izvor]

Do naselja se gradskim prevozom može stići:

Demografija

[uredi | uredi izvor]

U naselju Ostružnica živi 3207 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 39,9 godina (38,9 kod muškaraca i 40,9 kod žena). U naselju ima 1219 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,22.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[7]
Godina Stanovnika
1948. 2.304
1953. 2.663
1961. 3.840
1971. 4.016
1981. 4.060
1991. 3.787 3.633
2002. 3.929 4.079
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[8]
Srbi
  
3.791 96,48%
Jugosloveni
  
25 0,63%
Crnogorci
  
22 0,55%
Hrvati
  
12 0,30%
Makedonci
  
3 0,07%
Slovenci
  
2 0,05%
Česi
  
1 0,02%
Slovaci
  
1 0,02%
Rusi
  
1 0,02%
Romi
  
1 0,02%
Nemci
  
1 0,02%
Muslimani
  
1 0,02%
Mađari
  
1 0,02%
Bošnjaci
  
1 0,02%
nepoznato
  
42 1,06%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Galerija slika

[uredi | uredi izvor]

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Durković - Jakšić 1990, str. 13, 14, 25.
  2. ^ Janićeva kafana. Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda. Pristupljeno 8. 5. 2018. 
  3. ^ „GSP Beograd, linija 91”. www.gsp.rs. 09. 04. 2022. Pristupljeno 2022-04-09. 
  4. ^ „GSP Beograd, linija 92”. www.gsp.rs. 09. 04. 2022. Pristupljeno 2022-04-09. 
  5. ^ „GSP Beograd,linija 551”. www.gsp.rs. 09. 04. 2022. Pristupljeno 2022-04-09. 
  6. ^ „GSP Beograd, linija 553”. www.gsp.rs. 09. 04. 2022. Pristupljeno 2022-04-09. 
  7. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  8. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  9. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]